شبنم قلیخانی در ابتدای این برنامه تلویزیونی که با اجرای مژده لواسانی قصد داشت به مزایا و معایب شبکههای اجتماعی بپردازد، گفت: چند سال پیش یکی از دوستانم را در تئاترشهر دیدم و او گفت مرسی که در فیسبوک مرا ادد کردی! من در جواب گفتم اصلاً صفحهای در این شبکه اجتماعی ندارم که بخواهم تو را به لیست دوستانم اضافه کرده باشم. وقتی به خانه رفتم و در فیسبوک جستجو کردم، دیدم 7-8 صفحه به نام من ایجاد شده و توسط افراد دیگری اداره میشود. در هر صورت تصمیم گرفتم برای اینکه مشکلی پیش نیاید، صفحهای در فیسبوک ایجاد کنم. این موضوع مصادف بود با ایامی که من آماده سفر به استرالیا میشدم و در نهایت از این صفحه برای ارتباط با خانواده و دوستانم که در ایران بودند استفاده کردم.
وی ادامه داد: البته یک fan page هم به نام من وجود دارد که توسط ادمین اداره میشود اما مطالب آن زیر نظر خودم به روز میشود.
بازیگر "مریم مقدس" در بخش دیگری از "کافه سوال" تصریح کرد: شبکههای اجتماعی وجود دارند و روز به روز هم در حال افزایش هستند و انواع مختلف آن خیلی راحت در دسترس است پس نمیتوان آنها را نادیده کرد. فکر میکنم به جای پاک کردن صورت مساله باید فرهنگ استفاده از پدیده را در جامعه جا انداخت. چند سالی هست که در بین قشر جوان دسترسی به شبکههای اجتماعی رشد داشته، اما آیا در این مورد فرهنگسازی هم انجام شده است؟ به نظر من این فرهنگسازی وجود نداشته و ما فقط گفتهایم خوب نیست و نباید از آن استفاده کرد. این در حالی است که انسان، مخصوصاً جوانها از هرکاری که منع میشود نسبت به آن حریصتر میشود.
وی ادامه داد: در مدتی که از ایران دور بودم فیسبوک و دیگر شبکههای اجتماعی غربت را برای من به حداقل رساند و توانستم با استفاده از آن با دوستان و خانوادهام مدام در ارتباط باشم.
قلیخانی یادآور شد: فیس بوک در خارج از کشور کم کم دارد جای ایمیل را میگیرد. در دانشگاه، سر هر کلاسی یک صفحه گروهی ایجاد میشد و همه چیز روی این صفحه آپلود میشد و همه در این صفحه با هم تعامل داشتند.
این بازیگر همچنین درباره راه فرهنگسازی برای استفاده از شبکههای اجتماعی تأکید کرد: فکر میکنم میتوانیم از شبکههای اجتماعی در جهت درست استفاده کنیم، همانطور که از سینما که آن هم محصولی از دنیای غرب است، توانستیم استفاده کنیم و حرفهای خودمان را بزنیم. از طرف دیگر معتقدم خانوادهها در این فرهنگ سازی نقش بسیار پررنگی دارند. خانوادهها باید استفاده از شبکههای اجتماعی را مدیریت کنند، البته نه به این شکل که به طور کلی محدودیت ایجاد کنند.
قلی خانی در پایان برنامه در پاسخ به این سوال که آیا اتفاق ناراحت کنندهای در شبکههای اجتماعی برایش اتفاق افتاده یا خیر، گفت: متاسفانه در مراسمی عکسی گرفته شده، توسط فوتوشاپ کراپ شده و روی صفحات فیس بوک منتشر شده بود که زیر آن نوشته بودند: شبنم قلی خانی و همسرش! این در حالی است که تا امروز هیچ عکسی از من و همسرم منتشر یا چاپ نشده و این اتفاق واقعاً من را ناراحت کرد.
"کافه سوال" برنامه گفتگومحور تلویزیون است که شنبه، یک شنبه و دوشنبه هر هفته از ساعت 21 و به تهیه کنندگی سهیل سلیمانی از شبکه دو سیما پخش میشود.
بهترین هدیه خدایکی از جلوه های دنیاپرستی و خودپرستی، رفاه طلبی است. رفاه طلبی در دنیا برخی انسان ها را چنان به خود جذب کرده است که مکتب هایی چون اومانیسم را بر اساس آن بنا نهاده اند و افکاری چون آزادی لجام گسیخته را برای رسیدن به لذت های بیشتر مطرح کرده اند. امروزه آفت رفاه طلبی و مادی گرایی، فرهنگ و اخلاق جامعه ما را تهدید می کند. ترویج رفاه طلبی و فرهنگ سازی کردن برای فرار از سختی ها و مشکلات، حرکتی است که در متن جامعه ما شکل گرفته است و هر روز نیز با شعارها، برنامه ها و تبلیغات گوناگون به آن دامن زده می شود، غافل از آنکه هدایت جامعه به سوی رفاه طلبی و فاصله گرفتن از روحیه تحمل و قناعت، خسارت های مادی و معنوی بسیاری به دنبال دارد؛ چون:
حافظاگر چه تحمل بلا، تلخ و دشوار است، ولی در چشم اهل بصیرت که در مکتب وحی تربیت شده اند، نه تنها تلخ نیست، بلکه شیرین است؛ زیرا آنان به این حقیقت دست یافته اند که:
مولوی |
گاه به دنبال برخی از شوخی ها، صریح یا با کنایه، آبروی فردی خاص خدشه دار می شود. در برخی شوخی ها نیز به قصد خندیدن و خنداندن، زبان به سوی دروغ و خلاف واقع پیش می رود. پیامبر گرامی اسلام می فرماید: «من مزاح می کنم، ولی به جز حق نمی گویم.» امام صادق علیه السلام ، هدف شوخی حضرت را «شاد کردن مخاطب» بیان می کند، نه ریشخند و تحقیر دیگران و گرم کردن مجلس. امام باقر علیه السلام در کلامی فرمود: «از مهربانی او به پیروانش، آن بود که با آنان شوخی می کرد تا بزرگی اش چنان برای آنها جلوه نکند که به او ننگرند».
روزی آن حضرت پای راست خود را جلو آورد و از حاضران پرسید: «این پای من به چه می ماند؟» هر یک بنا بر ذوق و خیال خود تشبیهی کردند. پیامبر تشبیه هیچ یک را نپسندید. گفتند: یا رسول اللّه ! اینک خود بفرمایید. پیامبر با تبسم پای دیگر را گشود و فرمود: «به این پا می ماند».
در روایتی دیگر می خوانیم روزی پیامبر گرامی دست یکی از مردم را در میدان شهر گرفت و فرمود: «آیا کسی هست که این بنده را بخرد؟» آن شخص با ناراحتی عرض کرد: یا رسول اللّه ، من بنده نیستم که فروش من جایز باشد. حضرت فرمود: «نه، تو بنده هستی.» اضطراب شخص بیشتر شد. حضرت تبسم کرد و فرمود: «مگر تو بنده خدا نیستی؟» عرض کرد: چرا! آن گاه پیامبر فرمود: «من هم بیش از آن گفتم که آیا کسی هست این بنده را بخرد. پس چرا عصبانی شدی؟»
گاه دیده می شد که پیامبر از روی مزاح و شوخی، به ارشاد و تربیت یاران خود می پرداخت، مانند مزاح شان با انس بن مالک که او را با عبارت «ای صاحب دو گوش!» مخاطب قرار داد تا ضمن شوخی، او را به نیک گوش سپردن و دریافت و پذیرش حق، تشویق فرموده باشد.
شوخی نه به انگیزه تحقیر دیگران، از ویژگی های اخلاقی پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله .